اضطراب به عنوان علامت هشدار دهنده اولیه بیماری پارکینسون
مطالعات جدید نشان میدهند که اضطراب میتواند یک علامت هشداردهنده اولیه بیماری پارکینسون باشد. نتایج این تحقیق نشان میدهد که افراد مبتلا به اضطراب نسبت به افرادی که از اختلالات خلقی رنج نمیبرند، حداقل دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری پارکینسون قرار دارند. این یافتهها میتوانند راه را برای تشخیص زودهنگام بیماری پارکینسون هموار کنند و به افراد مبتلا کمک کنند تا به موقع درمانهای لازم را دریافت کنند.
ارتباط اضطراب و علائم پارکینسون
به گزارش مجله کژمژ؛ دکتر خوان بازو آوارز، محقق ارشد این مطالعه از دانشگاه لندن، اظهار داشت که درک این ارتباط میتواند کمک کند تا بیماری پارکینسون در سنین بالای ۵۰ سال زودتر شناسایی شود. این امر میتواند به درمان سریعتر و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا منجر شود.
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است که به دلیل مرگ سلولهای عصبی تولیدکننده دوپامین در مغز بوجود میآید. دوپامین ماده شیمیایی است که برای کنترل حرکت و هماهنگی عضلات ضروری است. علائم این بیماری شامل لرزش، سفتی عضلات، مشکلات تعادل و هماهنگی است.
نتایج مطالعه
در این مطالعه، محققان سوابق سلامت نزدیک به ۱۱۰,۰۰۰ نفر که پس از ۵۰ سالگی دچار اضطراب شده بودند را تحلیل کردند. دادههای آنها با سوابق ۸۷۸,۰۰۰ نفر که اضطراب نداشتند مقایسه شد. آنها بهطور ویژه به علائم اولیه پارکینسون مانند مشکلات خواب، افسردگی، لرزش، مشکلات تعادل و اختلالات شناختی توجه کردند و دریافتهاند که اضطراب میتواند عامل تشدید این علائم باشد.
علائم هشداردهنده در افراد مبتلا به اضطراب
مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به اضطراب بیشتر احتمال دارد که علائمی همچون افسردگی، کمخوابی، خستگی، اختلالات شناختی، فشار خون پایین، لرزش، سفتی عضلات، مشکلات تعادلی و یبوست را تجربه کنند، که همگی از علائم اولیه بیماری پارکینسون به شمار میروند.
این پژوهش بر اهمیت توجه به علائم اضطراب و شناسایی ارتباط آن با پارکینسون تأکید میکند و میتواند به توسعه روشهای تشخیصی زودهنگام برای این بیماری کمک کند.
با توجه به یافتههای این تحقیق، اضطراب بهعنوان یک عامل خطر در ابتلا به پارکینسون شناخته شده است. بررسی بیشتر و درک عمیقتر ارتباط بین این دو میتواند به پیشگیری و درمان زودهنگام بیماری پارکینسون کمک کند و افراد مبتلا را از خطرات بیشتر جلوگیری کند.